Güzel ahlâkın kişiyi taşıyacağı gerçek mutluluğa nail olmak, itaat eylemlerinden haz almak ve isyan fiillerinden rahatsız olma durumunu bazen yapıp bazen yapmamak değildir. Aksine kişinin her zaman bu şekilde olması gerekir. Hayatı boyunca bu kişi ibadetleri iyi ve güzel, isyan eylemlerini kötü ve çirkin görmelidir. Böyle bir kişinin ömrü uzadıkça, fazilet onda kök salar ve çoğalır. Nitekim Peygamber Efendimiz’e mutluluğun ne olduğu sorulduğunda: “Allah’a itaat ederek geçmiş uzun bir ömürdür.” demiştir.
İşte tam da bu yüzden peygamberler ve veliler ölümü kerih görmüşler, onu istememişlerdir. Çünkü dünya ahiretin tarlasıdır. İbadetler, ömrün uzamasıyla arttıkça sevaplar da daha fazla olur. Nefis daha da arınmış ve temizlenmiş olur. İbadetlerin maksadı, kalbi etki altına almaktır. Bu tesirin izlerinin iyice ortaya çıkması ise ibadetlere sürekli devam etmekle olur.
Bir yanıt yazın